BOEKEN

Ik schreef twee ‘boeken’. Geen dikke pil of bijbelse omvang, beide niet. Maar woorden zijn altijd mijn uitlaatklep, mijn houvast geweest. Dus toen mijn zus overleed in 2005 greep ik naar de pen. Daar zijn twee publicaties uit voortgekomen. Een autobiografisch kort verhaal, Nog één keer zwemmen, en een gedichtenbundel, Als mijn hart weer schommelt, in samenwerking met kunstenares Rina Hezemans.

Boekomslag met gekleurde collages en vogels met de tekst "Nog één keer zwemmen" van Roos Franssen.

Nog één keer zwemmen

Nog één keer zwemmen voor we naar huis gaan. Dat idee hadden mijn zus Floor en ik. Dertien en elf jaar oud, ons niks anders bedenkend dan wat plezier in het water hebben. Die donderdag 28 juli 2005 werd ‘nog één keer zwemmen’ een grote nachtmerrie. Tien jaar later, keerde ik terug naar het water. Deze keer om antwoord te krijgen op mijn vragen.

Nog één keer zwemmen is het resultaat van mijn minor Creatief Schrijven. Tijdens mij opleiding kreeg ik de kans om een half schooljaar te besteden aan het schrijven van een boek. Het resultaat werd een autobiografisch kort verhaal. Mijn verhaal over het verliezen van mijn zus, de zoektocht naar antwoorden en het omgaan met rouw.

Dat woorden soms meer kunnen zeggen dan je zelf durft, ontdekte ik na het verlies van mijn zus. In die tijd was taal mijn houvast. Ik schreef in dagboeken, pende gedichten neer en schreef zelfs een autobiografisch kort verhaal. Het droeg bij aan mijn verwerking. Geschreven woorden hebben lef. Ze gaven aan wat ik niet hardop kon uitspreken.

Abstracte schilderij met schommel en tekst "Als mijn hart weer schommelt - Roos Franssen"

Als mijn hart weer schommelt

Elf jaar was ik toen ik mijn zus Floor verloor door een ongeluk met een speedboot. Zeven jaar later kon ik mijn verwerkingsproces op een bijzondere manier vormgeven in een gedichtenbundel. Ik combineerde eigen gedichten en wijsheden van anderen met de bijzondere schilderijen van Rina Hezemans, een kunstenares uit Heeswijk-Dinther.

Na het overlijden van mijn zus in 2005, was schrijven mijn uitlaatklep. Ik ben puur voor mijzelf gaan schrijven, helemaal niet met de bedoeling om er een bundel van te maken. Ton Claassen, familievriend en uitvaartondernemer, opperde het initiatief iets met de gedichten te doen. Het resultaat is Als mijn hart weer schommelt.